Littekens

Een litteken ontstaat wanneer de huid zich hersteld na een huidbeschadiging als gevolg van een ongeval, huidziekte of een operatie. Hoe meer de huid is beschadigd, hoe langer is het genezingsproces en hoe groter is de kans dat er een cosmetisch storend litteken ontstaat. In onze praktijk passen we verschillende behandelmethoden toe om klachten van littekens te verminderen.

Ontstaanswijze

Littekens zijn onder te verdelen in drie verschillende groepen.

1. Hypertrofische littekens: Een hypertrofisch (= Latijns, betekent “verdikt”) litteken komt meestal voor bij jonge mensen, met name na brandwonden en bij mensen met een donkere huid. Dit type litteken is meestal rood, verdikt en verheven en kan ook jeuk geven of pijn doen. Een belangrijk kenmerk is echter dat de grootte van het litteken niet de begrenzingen van het oorspronkelijke verwonding overtreft. Een hypertrofische litteken ontstaat meestal binnen enkele weken na de verwonding en kan spontaan genezen, hoewel dit soms jaren kan duren.
2. Keloïd: Een keloïd kan op iedere leeftijd voorkomen, maar neigt eerder te ontstaan bij jongere mensen en bij mensen met een donkere huid. Het gaat hierbij om een abnormaal verdikte, onregelmatig gevormde rode tot donkergekleurde litteken dat groter is dan de oorspronkelijke verwonding. Een keloïd kan ontstaan na iedere vorm van huidbeschadiging, bijv. operatiewond, brandwond, vaccinaties, tatoeages, piercings of acné littekens . Een keloïd kan daarnaast ook spontaan ontstaan, zonder dat er een beschadiging van de huid is geweest.
3. Atrofische littekens. Dit litteken is meestal klein, rond en ligt wat verzonken in de huid. Als er meerdere zijn ontstaat er in de huid de bekende “putjes effect”. Dit type litteken ontstaat wanneer het normale genezingsproces wordt verstoord waardoor er onvoldoende nieuw huidmateriaal wordt aangemaakt. Bekend voorbeelden zijn de atrofische littekens bij acné en na waterpokken.

Factoren die invloed hebben op het ontstaan van een litteken.

1. Leeftijd: De wondgenezing duurt langer bij de oudere huid. De jongere huid echter, geneest sneller, maar heeft daarbij ook de kans om teveel “nieuw huid” te vormen; hierdoor kunnen er grotere en dikkere littekens ontstaan.
2. Erfelijke factoren en huidskleur: Mensen met een gekleurde huid (bijv. negroïden of Aziaten) hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van abnormale littekens, zoals een keloïd.
3. Lokalisatie: Een littekens dat gelegen is over gespierde en beweeglijke lichaamsdelen zoals, de (boven)rug, de schouders, en over de gewrichten kunnen gemakkelijker uitrekken waardoor het litteken wijder wordt en daardoor beter te zien.
4. Bijkomende wondinfectie: Wanneer de wond gecompliceerd wordt door een (bacteriële) infectie is de kans ook groter op een abnormaal litteken.

In de meeste gevallen zal een litteken in het begin wat rood en dik kijken. Het kan echter tot 18 maanden na de huidbeschadiging duren vóórdat het geleidelijk wat smaller en minder opvallend wordt. Klachten van een litteken ontstaan wanneer het litteken:

• Groter wordt
• Rood, donker en verheven blijft
• Ongemak veroorzaakt, gaat jeuken of pijn gaat doen
• Een bewegingsbeperking veroorzaakt van een gewricht
• Cosmetische bezwaren geeft